RAMAZAN AYDIN
Gençler neden ülke sorunlarıyla gerektiği gibi ilgilenmiyor?
Ülke geleceği için hiç de iç açıcı olmayan bu durum günümüz siyasetinin temel sorunu aslında.
Siyasetle ilgilenmek aslında gençlerin kendi geleceğine, ulusuna, devletine karşı borcudur. Ülkenin geleceğini aydınlatmak, çağdaş gelişmiş ülke düzeyine çıkmak, gençlerin siyasete girmesiyle ilgili bir durumdur.
Gençler; günümüzde sert, tehditkâr, şiddete dayalı siyaset istemiyor.
Gençler; topluma yukarıdan bakan, ben bilirim, şunu yap, bunu yapma gibi otoriter yaklaşım istemiyor.
Gençler; bağıran çağıran değil; kendilerine değer veren, konuşan, kendileriyle birlikte yürüyen siyasetçi istiyor.
Yani siyasetçiyle eşit paylaşım temelinde ilişki kurmak istiyor.
Gençler; bildiğimiz geleneksel medyadaki yazarların tek düze söylemlerini istemiyor.
Siyasi ataerkillik gençleri siyasetten uzaklaştırıyor. Siyasette kendilerine babalık yapılmasını istemiyor. Gençler demokrasi, çoğulculuk, özgürlük değerlerine özen verilsin istiyor. Demokratik siyasetin önü açılsın istiyor.
Gençlere afiş astırmak, slogan attırmak, mitinglerde toplamak gençlere partide yer açmak değildir.
Bu hataya düşen partiler de zaten gençleşmiyor. Hemen hemen her partideki politbürolar, güç odakları, lider sultasının olması aslında o yapıda gençlerin olmadığını da gösteriyor. Ne yazık ki gençler hala bu yaşlı tayfalar tarafından ve bunların bakış açılarıyla eski ölçülerle değerlendiriliyor. Ne yazık ki yeni süreci anlamıyorlar.
Teknolojiyle doğan gençler, özgürlüğünün önemini görüyor ve sınırlanmak istemiyorlar. Gençler, değişimi, özgürlüğü seven, teknoloji sayesinde her türlü bilgiye ulaşabilen, bununla birlikte eğlenmesini, çalışmayı, yaşamayı birlikte sürdürmek istiyor. Kimlik siyaseti gütmeden, kendini farklı kılarak, macera yaşamak istiyor.
Siyasetin önüne koyması gereken en önemli sorunlar bunlar belki de. Siyaseti gençleştirmek, aslında gençleri iyi anlamaktan geçiyor.
